తైత్తరీయ ఉపనిషత్తు - మార్గ నిర్దేశం

"సహనావవతు" - కలసి జీవింతుముగాక.
"సహనౌభునక్తు" - కలసి భుజింతుముగాక.
"సహవీర్యం కరవావహై" - మన శక్తులన్ని కలిపి పని చేయుదముగాక.
"తేజస్వినావధీతమస్తు" - విద్వత్తుతో వెలుగొందుదముగాక.
"మా విద్విషావహై" - మన మధ్య విద్వేషములు లేకుండుగాక.
"ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః"

"సహనావవతు" - May we live together.
"సహనౌభునక్తు" - May we enjoy our lives together.
"సహవీర్యం కరవావహై" - May we put our energies together and work.
"తేజస్వినావధీతమస్తు" - May we be illumined by study.
"మా విద్విషావహై" - May we not hate each other.
"ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః" - O peace peace peace.

చూ: వేదఘోష - సత్యశోధన - వేదాల్లో ఏంకావాలిష?

కామెంట్‌లు

తాడేపల్లి లలితాబాలసుబ్రహ్మణ్యం చెప్పారు…
హిందువులుగా వేదాలకి అనుగుణంగా మనం నడుచుకోవాలి.అంటె మనం శ్రమ తీసుకుని వాటిని స్వయంగా అభ్యసించాలి.అవి మన స్థాయిలోనే ఉండాలని ఆశించకూడదు.వాస్తవానికి అవి 20-21 వ శతాబ్దాల మనుషుల కంటె ఉన్నత స్థాయికి చెందిన మనుషుల చేత దర్శించబడ్డాయి.మతం అనేది "దొంగతనం చెయ్యొద్దు.వ్యభిచరించొద్దు.పక్కవాణ్ణి దూషించొద్దు.ఎవరినీ చంపొద్దు.అబద్ధమాడొద్దు." అని చెప్పడానికి పరిమితమైతే అసలు మతంతో పనే లేదు.వేదాల ఉద్దేశం అది కాదు.మానవాత్మని అంతకంటె higher plane కి తీసుకెళ్ళడమే వాటి లక్ష్యం.

మన కాలం నాటికి వేదాలు చాలావరకు నశించాయి. ఇందుకు అనేక కారణాలు.

1. వాటిని ఇటీవలి వరకు - అంటే 19వ శతాబ్దం దాకా కాయితాల మీద రాయడం జరగలేదు. అలా రాస్తే పాపమొస్తుందని బ్రాహ్మణులు oral గా నేర్చుకుని oral గానే ఇతరులకి నేర్పేవారు. ఆ నేర్చుకున్నవాడు అల్పాయుష్కుడైతే అంతటితో ఆ వేదభాగం గోవిందా ! పుస్తక రూపంలో లేకపోవడం చేత బ్రాహ్మణుల్లోనే చాలా మందికి వేదాలు వచ్చేవి కావు

2. ఏ బ్రాహ్మణుడూ పూర్తిగా నాలుగు వేదాల్నీ నేర్చుకోలేదు. బ్రాహ్మణ కులం ఋగ్వేదులుగా యజుర్వేదులుగా సామవేదులుగా చీలిపోవడతో ఎవరి వేదాన్ని వారు నేర్చుకున్నారు తప్ప మిగతా వేదాల సంగతి పట్టించుకోలేదు. ఆ ఋగ్వేదుల్లోను సామవేదుల్లోను కూడా చాలా మంది కొన్ని అధ్యాయాలకే పరిమితమయ్యారు.

దీని గురించి విపులంగా నా బ్లాగులో ఎప్పుడైనా రాస్తాను.

ఇది పూర్తిగా మీ టపాకి స్పందన కాదు. ఈ మధ్య జరుగుతున్న చర్చలో ఒక భాగం.
5:52 AM, ఏప్రిల్ 20, 2007
సత్యసాయి కొవ్వలి Satyasai చెప్పారు…
హమ్మయ్య, ఇప్పటికి మాస్టారు (బాసు)రంగంలోకి దిగారు. ఇలాంటి చర్చలకి పదును పెట్టగల ఒక వ్యక్తి. సాలభంజికలు కూడా దిగితే బాగుంటుందేమో.
8:08 AM, ఏప్రిల్ 20, 2007
spandana చెప్పారు…
చర్చ రసవత్తరంగా సాగుతుందన్నమాటిక!
నా ఆయుధాలని ఒకసారి తడుముకోవాలి! :)

--ప్రసాద్
http://blog.charasala.com
8:30 AM, ఏప్రిల్ 20, 2007
అజ్ఞాత చెప్పారు…
raanaare gaaru,

I'm glad you took my words in spirit. I'm assuming that my words had a role. It could be your own idea too. Anyway, thanks for trying to spread the good words.

SubrahmaNyam gaaru, can you please elaborate on the above SlOkam?

regards,
lalitha.
9:11 AM, ఏప్రిల్ 20, 2007
రానారె చెప్పారు…
వేదం - అంటే తెలిసినది అని అర్థమని మా నాయన నాకు చెప్పాడు. ఈ టపాలో ఉన్నది, దాని ఆంగ్లానువాదమూ ఆయన చెప్పిందే. దాని తెలుగుసేత మాత్రమే నాది.

తాడేపల్లిగారు అన్నారు - "వేదాల ఉద్దేశం అది కాదు.మానవాత్మని అంతకంటె higher plane కి తీసుకెళ్ళడమే వాటి లక్ష్యం." ఇది ఉపయోగపడే మాట. మనిషిని మతానికి అతీతంగా తీసుకెళ్లడం అంటే - ఒక మతానికో, కులానికో, జాతికో, దేశానికో, వంశానికో చెందినవానిగా గుర్తింపబడటం కాక - సమాజానికి చెందిన వానిగా, సమాజంలోని అందరి శ్రేయస్సుకు అందరితోబాటు పాటుపడే వ్యక్తిగా తీర్చడమేనా వేదాల ఉద్దేశం? ఇది వేదాల పని అయితే, అవి చేస్తున్నది మనిషిని మళ్లీ మనిషిగా మార్చడమే, ఔనా!
11:37 AM, ఏప్రిల్ 20, 2007
రాధిక చెప్పారు…
స్కూల్ లో మాకు మొదట నేర్పింది ఇదే.
12:13 PM, ఏప్రిల్ 20, 2007
rākeśvara చెప్పారు…
ఇన్నాళ్ళకు తెలిసింది భావం.
తెలిపినందుకు కృతజ్ఞతలు.
10:20 PM, ఏప్రిల్ 20, 2007
అజ్ఞాత చెప్పారు…
ఈ టపాను కూడా జతచేస్తున్నాను. గమనించగలరు.
2:38 AM, ఏప్రిల్ 21, 2007
రానారె చెప్పారు…
వేదాల్లోది కాదిది, తైత్తరీయోపనిషత్తులోది ఈ ప్రవచనం. క్షమించాలి.
12:07 PM, ఏప్రిల్ 21, 2007
Sky చెప్పారు…
దాదాపు పదిహేను సంవత్సరాల క్రితం మా బడిలో రోకూ ఇది చదివెవాళ్ళం. దాని వెనక ఇంత అర్ధం ఉందన్న సంగతి మాత్రం ఇప్పుడే తెలుసుకున్నాను. మళ్ళీ నా బడిని, అది నేర్పిన సంస్కారాన్ని గుర్తుచేసినందుకు ధన్యవాదాలు.

భవదీయుడు,

సతీష్ యనమండ్ర
1:52 PM, జులై 21, 2010

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఇక్కడ తెలుగులో వ్యాఖ్యనించడం ఎలాగో మీకు తెలియలేకపోతే, అంకెలతో వ్యాఖ్యానించవచ్చు. నచ్చింది 5/10. చాలా బాగుంది 7/10 ఇలాగ.

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

విజయా వారి విజయపతాక

నేనింతవరకూ పాతాళభైరవి పూర్తిగా చూడలేదు. నాదగ్గరున్న పాత సీడీలను సర్దుతుండగా కంటబడిందీరోజు. చూద్దామని కుదురుగా కూర్చున్నాను. సెన్సారువారి యోగ్యతాపత్రం తరువాత విజయావారి పతాక. యుద్ధభేరి మోగుతుండగా రెపరెపలాడే జెండాపై కపిరాజు. మిస్సమ్మ, గుండమ్మకథ, మాయాబజార్లను ఎన్నోసార్లు చూసివుంటానుగానీ ఈ 'పతాక' సన్నివేశంలో మాత్రం ప్రతిసారీ కపిరాజును చూడటంతోనే సరిపోయేది. రెపరెపలాడే ఆ జెండా చుట్టూ ఒక సంస్కృత సూక్తము వున్న సంగతిని ఈరోజు గమనించాను. సినిమాను అక్కడ ఆపి, అదేమిటో చదివాను "क्रियासिद्धि स्सत्वे भवति". క్రియాసిద్ధి స్సత్వే భవతి - విడివిడిగా ఒకో పదానికి అర్థం సుమారుగా తెలుస్తోందిగానీ మొత్తానికి భావమేమిటో అందలేదు. గూగులమ్మనడిగాను. "క్రియాసిద్ధిః సత్వే భవతి మహతాం! న ఉపకరణే" - ఈ సుభాషిత సారం విజయావారి నినాద మయ్యిందన్నమాట. "మహానుభావుల విజయం/సత్తా వారి స్వశక్తి/క్రియల వల్ల సిద్ధిస్తుందిగానీ, వాడే ఉపకరణాల వల్ల కాదు" - అని అర్థం చేసుకోవచ్చు. విజయావారి విజయాలను చూస్తే ఇది వారేదో ఫ్యాన్సీగా పెట్టుకున్న నినాదం కాదనిపిస్తుంది. పూర్తి శ్లోకం ఇదీ: విజేతవ్యా లంకా చరణతరణీయా జల
మరింత చదవండి

ఉత్పలమాల - గురువు - లఘవు

భండన భీముడా ర్తజనబాంధవు డుజ్వల బాణ తూణ కో దండకళా రప్రచండ భుజతాండవ కీర్తికి రామ మూర్తికిన్ రెండవ సాటి దైవమిక లే డనుచున్ గడగట్టి భేరికా డాండ డడాండ డాండ నినదమ్ము లజాండము నిండ మత్త వేదండమునెక్కిచాటెదను దాశరథీ కరుణా పయోనిధీ! చిన్నప్పుడు మా నాయన నేర్పిన పద్యం ఇది. అర్థంతో సహా నేర్పారు కాబట్టి ఇంకా గుర్తుంది. పద్యం నాలుగు పాదాలూ రాశానుగానీ, పాదాలను ఎక్కడబడితే అక్కడ అమ్మతోడుకూడాలేకుండా అడ్డంగా నరికేసినట్లున్నాను. ఇలా కాదుగాని ఒక మహాప్రయత్నం చేసి ఛందోబధ్దంగా నాలుగు పాదాలు ఒకేపొడవులో వుండేట్టుగా నిలబెట్టాలని మొదలుబెట్టాను. మనం చిన్నప్పుడు అంటే తొమ్మిది, పదవ తరగతుల్లో చదువుకుని మరచిపోతామేమో నని కొంచెం బెంగపడిన ఛందస్సు పునరావలోకనం. పద్యంలో ఒక తప్పున్నా ఛందస్సు చెడిపోతుంది కదా. నాకు తెలిసి ఈ పద్యం నేను తప్పులు లేకుండా రాసినానని గట్టి నమ్మకం. ముందుగా - "యమాతారాజభానసలగం" అనుకొన్నాను. ఎక్కడో విన్న వాసన తగులుతోందా? లేక ఏమిటిది కపాలమాంత్రికుని మహామంత్రం లాగ వుందే అంటారా? తెలుగు వర్ణమాల నేర్చుకోవడంలో ఓనమాలు ఏమిటో (ఈ కాలంలో అఆఇఈ ఏమిటో), తెలుగు ఛందస్సు నేర్చుకోవడంలో "యమాతారాజభానసలగం" అల
మరింత చదవండి

వేదంలో సైన్సు - సైన్సులో వేదాంతం

వేదాల్లో సైన్సును వెతకండిగానీ సైన్సులో వేదాలను వెతక్కండన్నాడొక పెద్దాయన. అది చేతకానప్పుడు ఇదైనా చెయ్యాలిగదా? ఇప్పుడు నేను చెయ్యబోతున్నది ఆలాంటిదే. 2009 ఫిబ్రవరిలో కొత్తపాళీగారి బ్లాగులో "స్థితప్రజ్ఞత" అనే టపా వచ్చింది. అందులో ముఖ్యమైనదిగా నాకు తోచిన వాక్యం - "క్రమశిక్షణతో కూడిన ఒక వైరాగ్యాన్ని పెంపొందించుకో గలిగితే తదనుగుణంగా మన అంతశ్శక్తిని నిక్షేపించుకుని, దాచుకుని, అంతిమంగా కీలకమైన లక్ష్యసాధనకి వినియోగించుకోవచ్చు." 2010 ఫిబ్రవరి వచ్చాక చూసుకుంటే, గడచిన యేడాది కాలంలో క్రమశిక్షణ లేదు. వైరాగ్యం లేదు. ఇవి రెండూ లేకపోవడంవల్ల అంతశ్శక్తీ లేదు. కనీసం, అంతిమంగా కీలకమైన లక్ష్యం యేమిటో తెలుసునా అంటే అదీతెలీదు. క్రమశిక్షణా అంతశ్శక్తీ ఎంతోకొంత తిరిగి సాధించినా, లక్ష్యం ఏమిటో తెలీడంలేదు. నా లక్ష్యం ఏమిటో మీకేమైనా తెలుసా? అని ఎవరినయినా అడిగితే బాగుండదేమో. ఇంతకూ, మీకు అంతిమంగా కీలకమైన లక్ష్యం ఏమిటి? A. నాకు తెలీదు B. ఆ భగవంతుడే నిర్ణయిస్తాడు C. అక్కర్లేదు నా కిలాగే బాగుంది D. తిన్నామా పడుకున్నామా తెల్లారిందా E. ప్రతిరోజూ క్రమశిక్షణనూ, అంతశ్శక్తినీ సాధించడమే F. సృష్టికార్యంలో ఆ ప
మరింత చదవండి