మనిషి

ఒక "విల్సన్ సుధాకర్" కవిత .

గురువుగారూ , నమస్తే. మీరిచ్చిన ఎసైన్మెంట్ మూడవ భాగం పూర్తి చేశాను. ఎప్పటిలాగే క్షీరనీరన్యాయం చేయవలసిందిగా విన్నపం. అంతు కానని తనిమ విన్నాణముల ప్రథిమ అంతర్జాల గరిమ ఓ గూగులమ్మా! అడిగినంతనె క్వెయిరి కొరికి ఇచ్చెడి శబరి ర్యాండమాక్సెసు మెమొరి ఓ గూగులమ్మా! సాఫ్టు'వేరు'న పురుగు క్లైంటు మెదడున పెరుగు సృష్టి కర్తకు పరుగు ఓ గూగులమ్మా! బుఱ్ఱ గలుగుటె కీడు సీరియలు చేంతాడు రామ కీర్తన పాడు ఓ గూగులమ్మా! గద్ద లందరు చేరి పండించుకొను శేరి ప్రభుత్వంపు కచేరి ఓ గూగులమ్మా! తెలియ లేను సర్వము నీ మహిమ ల ఖర్వము చొరనీయకు గర్వము ఓ గూగులమ్మా!

టెక్సాస్ పొరుగునున్న ఆర్కన్సాలోని పెటిట్‌జీన్ వనంలోని ఒక కొండ దిగువగా మైలు దూరం నడక తరువాత కనిపించిన మనోహర దృశ్యం. పారే జలధార, రాలే ఆకులూ తప్ప మరే శబ్దమూ లేని ఈ చోటు - ఇంటి వాతావరణానికి దగ్గరగా వున్నట్టనిపించింది.

అనగనగా ఒక అడవి. అడవి మధ్యలో ఒక గూడెం. కష్టంచేసుకుంటూ కాలం సాగించే ఆ గూడెంలో అందరికీ పాటలంటే ఇష్టం. గతించిన కాలంలో తమ తాతముత్తాతలు ఎంత బాగా పాడేవారో గుర్తుకొచ్చినప్పుడు, వారి జీవితాలలో ఒక భాగమైపోయి వుండిన పాట తమ తరంలో క్రమంగా దూరమైపోవడం గురించిన ఒక విచారం ఆ గూడెంలో పొడచూపేది. వారిలో కొందరికి పాడటమంటే మోజు. కొందరికి ఆ మోజును చూస్తే ముచ్చట. కొందరికి కొన్ని గొంతుల నుండి వినవచ్చేపాటంటే ఇష్టం, కొందరికి పాడేవారంటే ఇష్టం. వాళ్లలో కొందరు యువకులకు పాటలమీద మంచి పట్టు వుందని ప్రశంసలు. వాటిని అందుకొన్నవారిలో సింగడొకడు. మొదట్లో సింగనికి ఈ ప్రశంసలందుకోవడం కొంత భయపెట్టేది. ముందుముందు తాను వాళ్ల ప్రశంసలకోసమే పాడాల్సొస్తుందేమో అని. కానీ ప్రశంసలు భయంకన్నా చాలా ఎక్కువగా సంతోషపెట్టేవి. సింగర్ సింగడు, సింగారి సింగడు ఇలా రకరకాలుగా కొన్ని ఇతర గూడేలవారుకూడా అనేటప్పటికి... సింగని మనుసులో ఒక సంశయం. తనకోసమే పాడుకుంటూ వున్నాననుకునే వాడు మొన్నటిదాకా. బాగుందనేవాళ్లు బాగానే పెరిగారు మెల్లమెల్లగా. కొంత కాలానికి, "ఏమిటి నువ్వీమధ్య పాడటంలేదూ?" అని అడిగేవాళ్లు కూడా వచ్చారు. అలా సింగడ