మనిషి

అల్లసానిపెద్దన కృష్ణదేవరాయని శౌర్యాన్ని వర్ణించి చెప్పిన ఈ పద్యంలో తెనాలిరామకృష్ణుడు ఒక పట్టుపట్టి తాతాచార్యుని ఇబ్బంది పెట్టాడని చెబుతారు. మాధవపెద్దిసత్యం పాడిన ఈ పద్యాన్ని నేను పాడటం దుస్సాహసం-2. మంచి పట్టే పట్టావ్ మనవడా ... అని పెద్దమనసుతో మెచ్చుకొని, ఏదీ నువ్వొక పద్యంచెప్పు అనగానే అతిశయాలంకారంలో ఆ మనవడు చెప్పిన ఈ పద్యం వినండి. ఈ పద్యంలోని పదాల్ని విడగొట్టి బ్రౌణ్యములో అర్థాలు వెదికి కొంతమేర అర్థంచేసుకొని "ఓహో" అనుకొని సంబరపడ్డాము మాయింట్లో. ఎందుకింత ప్రయాస అంటే ఘంటసాల పాడిన పద్ధతి అంత ఆసక్తికరంగా గొప్పగా వుంది మరి. మీరూ వినండి ఇక్కడ. కలనన్ - యుద్ధంలో తావక - నీయొక్క ఖడ్గఖండితుడైన రిపు - శత్రు క్ష్మా భర్త - భూ పాలకుడు మార్తండమండల భేదంబొనరించి ఏగునపుడు తత్ మధ్యంబునన్ - ఆ మార్గ మధ్యంలో తార కుండల కేయూర కిరీట భూషితుడైన శ్రీమన్నారాయణుని చూచి లో గలగం బారుచు నేగె - భయపడి వడిగా పారిపోయెను (ఎందుకు అంటే...) నీవ యను శంకన్ - అది నీవేనేమో అనే భయంతో నయ్యా కృష్ణరాయాధిపా!! (అధిపుడు - రాజు) ఈ పద్యం యొక్క అర్థాన్ని చెప్పడంలో నేను పొరబాట్లు చేసివుంటే విజ్ఞులు నాకు మొట్టికాయలు వేయవలసిందిగా మన

గురుతుల్యులు శ్రీ కొడవటిగంటి రోహిణీప్రసాద్‌గారి ఈ వ్యాసం వారి బ్లాగు నుండి యథాతథం. అందరికీ అందాల్సిన విషయమిదని ఇక్కడా ఉంచుతున్నాను. సంప్రదాయవాదుల లెక్కన భగవంతుడంటే విశ్వాన్ని సృష్టించినవాడు. భగవంతుడంటే మానవులకు అలవికాని శక్తులున్నవాడు. భగవంతుడి గురించి అర్థం చేసుకోవాలంటే కళ్ళు మూసుకుని ధ్యానం చెయ్యాలే తప్ప హేతువాద దృష్టితో విశ్లేషించకూడదు. భగవంతుడి ప్రస్తావన అతి ప్రాచీనమైనది కనక ఈనాటి నాస్తికుల సందేహాలకు అర్థంలేదు. ఈ ప్రతిపాదనలన్నీ తప్పుడువేనని నిరూపించవచ్చు. ఎందుకంటే దేవుళ్ళూ, దేవతలూ, అతీతశక్తుల గురించిన భావనలు ఎటువంటివో, అవన్నీ ఎప్పుడు, ఎందుకు, ఎలా తలెత్తుతాయో ఈ నాడు ఎవరైనా అర్థం చేసుకోగలిగిన పరిస్థితులు ఏర్పడుతున్నాయి. ప్రస్తుతం అందుబాటులో ఉన్న సమాచారం ద్వారా సమాజంలోనూ, చరిత్రలోనూ, విజ్ఞానశాస్త్రపరంగానూ మతవిశ్వాసాల సంకుచితత్వాన్ని గురించి తెలుసుకోవడం కష్టమేమీ కాదు. దేవుడనేవా డున్నాడా అంటే "ఇందు"లోనే, అంటే నమ్మేవాళ్ళ మూఢనమ్మకాల్లో మాత్రమే ఉన్నాడు. మరెక్కడా లేడు. అటువంటి నమ్మకాల గురించీ, మెదడులో కలిగే గందరగోళం గురించీ కూడా ఈనాటి శాస్త్రవిజ్ఞానం వివరించగలుగుతోంది. మొత్తం మ

రామ'నాదం' స్తుతమతియగు ఆంధ్రకవి ధూర్జటి పలుకులకెందుకీ తులలేనిమాధుర్యం అంటూ అబ్బురపడి ఎటోవెళ్లిపోయిన కృష్ణదేవరాయని తన చమత్కారపు సమాధానంతో ఈలోకానికి తెచ్చిన తెనాలిరామలింగని ఆశువు ఈ పద్యం. తెనాలిరామకృష్ణ చిత్రంలో రామారావు, నాగేశ్వరరావులిరువురి నటనకూ తన గాత్రంతో ప్రాణంపోసిన మహానుభావుడు ఘంటసాల పాడిన ఈ పద్యాన్ని కనీస సంగీతపరిజ్ఞానం, సాధన, ఒక శ్రుతివాయిద్యం కూడా తోడులేకుండా నాలాంటి వాడు పాడటం దుస్సాహసమే. విన్న ప్రతిమారూ నన్ను రోమాంచితుణ్ణి చేసే ఈ పద్యాన్ని మొన్న ఇంట్లో ఎవరూ లేని సమయంలో ధైర్యంగా గాఠ్ఠిగా పాడి రికార్డ్‌ చేశాను. ఘంటసాల గొంతువిని ఏ గొంతువిన్నా తియ్యని పాయసం తిని కాఫీ తాగినట్లు చప్పగా వుంటుంది. మరి నేనెంత. అందుకే ఇది దుస్సాహసం అన్నాను. ఈ పద్యం ఘంటసాల స్వరంలో - ఇక్కడ వినండి . ఈ 'పాడు'కాస్టింగ్ పరిజ్ఞాన దానకర్ణులు వైజాసత్య రవి , సుధాకర్ ‌గార్లకు కృతజ్ఞతలు.

మనందరి కోసం తేటతెలుగులో భగవద్గీత నరుడు: చంద్రబోస్ నారాయణుడు: సిరివెన్నెల